بودن -شدن ...(دیروز -امروز -فردا و پس فردا).......!!!
به نام خدا
بعضی از کلمات همیشه همراه همند و همین همراه هم بودن خودش یک نوع اتحاد و همبستگی را ایجاد می کنه که از همراهی این کلمات همیشه منتظر وقایع جدیدی هستیم که به دست خودمون رقم می خورند.ابتدا از واژ های «گذشته -حال و آینده می خواهیم صحبت کنیم.همیشه به این جمله باید اکتفا کنیم که «کار امروز را به فردا مسپار..!» دنیا اعجوبه هستش و شگفتی های خاص خودش را داره!
اما این لذت های دنیوی محدود و موقتی هستش دنیا هم کوچک هستش زیاد نباید بهش دل ببندیم!
از بودن دیروز امروز شدن نیاز داریم حالات و اخلاقیات آدمی همیشه ثابت نیست در حال تغییرند!
برنامه ی امروز خود نیاز نگرشی عمیق هست برا فردا و به دنبال آن پس فردایی هم هست خدانکنه همه روز ما مثل هم باشه!
تکرار دیروز سودی برا فردایمان نداره!
مراحل از قوه به فعل خود تجلی بودن و شدن است .
نیکی در پی نیکی ....فقط کمی بیاندیشیم و دیگرانی هم هستند که نیاز به همت امروز و فردای ما دارند...!!!
گذشتگان ما چه زجر ها و سختی هایی را که تحمل کرده تا یک زندگی مرفه را برامون مهیا و آماده کردند ..!
همیشه سرمون و به قولی دستون را به اسمان دراز می کنیم و از خداوند عزوجل طلب آمرزش و مغفرت می کنیم...!!!
اما غافل از آنکه میگوییم خدا از رگ گردن هم به ما نزدیکتره...!
خدا پیش ماست و همراه و یاور ماست
عزیزان دوربین خدا خاموشی نداره...!!!
پس مصیبت ها و گرفتاریهایی که ما به سراغشون می رویم خیالتون راحت اونها به سراغ ما نمی آیند ما هستیم که داریم اونها را طلب می کنیم...!!!
همیشه باید منتظر اتفاقات خوب و بد روزگار باشیم...!!!
بزرگی به قد و قواره نیست بزرگی به ظاهر و قیافه نیست اون کسی که باید تشخیص بده -اون کسی که باید بسنجه خودش قابل توصیف نیست اون قدر بزرگه که نیاز به عبادت ماها نداره...!!!
عبادت و عبادتها.... نیاز به این داره که ما اون را فراموش نکنیم اون «هو الغنی است....!»
زندگی گذرگاهی هست برا دیدو بازدید....
پس سعی کنیم وظیفه خود را به نحو احسن انجام بدیم ...!
در کارهامون ترس لازمه چون باعث دقت بیشتر در انجام کار میشه کاری که مورد رضایت اون باشه...!
دنیا خیلی بزرگه و برا ما انسان ها جای زیادی داره اما اگه ما احساس بزرگی در کارهامون و امرار معاشمون داشته باشیم میتونیم کاری بکنیم که دنیا نه تنها برا نیکی هامون بلکه برا اقامت موقتمون خیلی کوچکتر هم بشه دنیا برا اعمال نیک ما گستردگی نداره ...!برا خوش گذرانی هامون گسترده و وسیع هستش.
خلاصه ....بیائید فعل بودن به فعل شدن تبدیل بشه و اتحاد و همدلیمون برا همیشه حفظ بشه و حتی کوچکترین ناراحتی رو از خودمون بروز ندهیم خیلی از عوامل هستند که باعث این یاس و نامیدی ما میشه...
از آیه «ان مع العسر یسرا» در زندگی آتی خود سرمشق و عبرت بگیریم....
خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار